باتوجه به توانایی سازه های فضا کار امکان خلق فضاهای زیبا متنوع و پیچیده به سادگی امکانپذیر است که در اینجا به معرفی چند فرم متداول پرداخته می شود .
1- تخت :
در این فرم معماری لایه زمین کاملا صاف بوده و برای شیب بندی از دستک های
باطول های متفاوت استفاده می شود . در این فرم از معماری و برای دهانه
های وسیع می توان از این نوع سازه در چندین لایه استفاده نمود .
2- شیب دار : در این نوع معماری سازه های فضا کار
بصورت کاملا تخت مونتاژ شده و با تغییر ارتفاع ستونها شیب یکطرفه برای
سقف ایجاد می شود اگرچه برای شیب دوطرفه نیازی به تغییر ارتفاع ستونها نمی
باشد .
3- قوسی (چلیک ) : در این نوع معماری سازه فضایی
به گونه ای طراحی و تولید ی شود که پس از اجرا نمای بیرونی و داخلی سازه
بصورت کمانی از دایره می باشد . فرم قوسی می تواند بصورت چلیک کامل یا
چلیک ناقص می باشد .
4- گنبدی : این نوع معماری از سازه های فضا کار
اغلب در نورگیر های ساختمانهای بزرگ و مسقف نمودن فضاهای بسیار وسیع (
مانند ورزشگاههای بزرگ ) و بدون استفاده از ستونهای میانی مورد استفاده
قرار می گیرد . این فرم معماری در نمای کلی (شکل ظاهری) به دو دسته نیم کره
(کروی) و نیم تخم مرغی ( بیضوی) تقسیم بندی می شوند و از نظر نوع بافت به
بیش از ده نوع (دنده ای ، پیازی ، فرازشی ، …) قابل تفکیک می باشند .
5- هرمی : این نوع معماری از سازه های فضا کار بصورت هرم کامل یا هرم ناقص اجرا می گردد و بیشترین کاربرد آن در نماسازی شهری و نورگیر مجتمع های تجاری و مسکونی می باشد .
6- معماری های خاص وسایر فرم ها :
باتوجه به قابلیت سازه های فضایی تولید و اجرای هر فرم دلخواه معمای با
استفاده از این سازه ها امکانپذیر است . ازجمله فرم موجی ، یو شکل ، کره
کامل ، استوانه ای (دودکشی) ، زین اسبی و…
