پروژه اتوکد پارک اکولوژپروژه اتوکد پارک اکولوژیک طبیعی ، گردشگاه ها و تفرجگاه های جنگلی
تعریف طراحی اکولوژیک زمانی به کار می‌آید که با دید مثبت به آن نگاه کنیم و
تلاش ما رسیدن به طراحی سبز باشد و نه فقط کنارآمدن با محدودیت‌های آن قبل
ازاین کار لازم است که بدانیم آیا معماران و طراحان برای پاسخ دادن به این
پرسش آمادگی دارند؟ جواب آنها به احتمال زیاد منفی است. تقریباً به جز
طراحان منظر، تمامی طراحان به گونه‌ای آموزش دیده‌اند که هیچ پیش زمینه جدی
ای در رابطه با اکولوژی و زیست‌شناسی محیطی ندارند، بنابراین منطقی است که
برای ساخت محیط مصنوع تفکرات ما جهت‌یابی اساسی و سریعی به سمت طراحی
اکولوژیک پیدا کند.
یکی از جنبه‌های اساسی سیستم‌های طبیعی آن است که اکوسیستم‌ها و تمامی
بیوسفر نسبتاً پایدار و برگشت پذیرند، توانایی سیستم‌های طبیعی در مقابله
با تخریب‌ها و بازگرداندن آنها از شک‌های منظمی که به آنها وارد می‌شود.
اصلی مهم در نگهداری و مدیریت سیستم‌های زنده است. حفظ یکپارچگی و دست
نخوردگی شبکه موجودات، عملکرد و فعالیت‌های آنها درون اکوسیستم و شبکه ایی
که سیستم‌های مختلف را به یکدیگر ارتباط می‌دهند، برای تضمین پایداری و
حیات آنها لازم است. ساده شدن اکوسیستم‌ها و از هم گسیختن شبکه‌های
ارتباطی بین آنها، شکنندگی و آسیب‌پذیری شدید و غیرقابل جبرانی را برای
آنها به وجود می‌آورد. در تغییرات آب و هوا، شکستن لایه ازن، کاهش تنوع
زیستی، افول شیلات، بروزمکرر طغیان قرمز در دریاها، افزایش سیل‌های ویرانگر
و خشکسالی، شواهد فراوانی بر ناپایداری روزافزون بیوسفر دیده می‌شود.
طراحی اکولوژیک؛ اهمیت تنوع زیستی گونه‌ها را در نظر دارد.
با پیشرفت شهرها، از تعداد گونه‌ها، اندازه و یکپارچگی اکوسیستم‌ها کاسته
شده‌است و در نتیجه توانایی طبیعت در ایجاد و خلق زندگی جدید کم شده‌است.
تنها در طی چند شده سرمایه‌ای را که طبیعت در طی میلیون‌ها سال ذخیره کرده و
انباشته بود، به مصرف رساندیم، علاوه بر آنکه قدرت طبیعت در ایجاد
سرمایه‌های جدید، سلب نموده‌ایم، ساختمان‌سازی برای مثال (پاک سازی اراضی،
کارهای ساختمانی و …) معمولاً منجر به ساده‌سازی اکوسیستم می‌شود که در
نتیجه از حالتی متنوع به حالتی ساده‌تر تبدیل می‌شود. نتیجه چنین ساده‌سازی
از دست رفتن حالت ترمیم پذیری طبیعت است که می‌تواند مشکلات کوتاه مدت یا
تغییرات دراز مدت، نظیر تغییر آب و هوا را جبران نماید و اغلب چنین حالتی
باعث کاهش انعطاف روابط بین محیط مصنوع و اکوسیستم می‌شود، درعین اینکه
محدودیت‌های اکوسیستم برای سیستم‌های مصنوع بشر می‌افزاید، در نهایت
وابستگی بشر و سیستم‌های ساخت او با عملکرد اکوسیستم‌ها نه تنها کمتر
نمی‌شود که روز به روز هم افزایش می‌یابد. توانایی تحلیل رفته اکولوژیکی به
معنی آن است که فعالیت‌های بشر هم، هر روز محدودتر می‌شود و اختیارات آن
کاسته می‌شود، بنابراین باید محیط طبیعی را احتیاط بیشتری مورد استفاده
قرار داد، بخصوص به حفظ تنوع زیستی آن توجه بیشتری باید نمود. یک طبیعی ،
گردشگاه ها و تفرجگاه های جنگلی
