شوش
اولین امپراتوری های ایران، در دوره ، پارتی و امپراتوری ساسانی ایران و
یکی از مهمترین شهرهای شرق باستان است. این شهر در کوه های زاگرس جنوبی در
حدود 250 کیلومتری (160 مایل) در شرق رودخانه تیرس، بین رودخانه های کرخه و
دز واقع شده است. این سایت اکنون "شامل سه کوه های غول پیکر است که مساحتی
حدود یک کیلومتر مربع را اشغال می کند که به عنوان تپه آپادانا، تپه
آکروپلیس و تپه ای از شهر ویل رویال شناخته می شود.
شهر مدرن شوش در سایت باستانی واقع شده است. شوش به عنوان شوشان شناخته شده
است، که در کتاب استر و دیگر کتابهای کتاب مقدس ذکر شده است.
این شهر یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان است. حفاریهای باستان شناسی نشان می
دهد که این منطقه در 9000 سال پیش از میلاد محل سکونت کشاورزان بوده .آنها
از زندگی خود آثاری بر جای گذاشته اند که اکنون به صورت تپه های گوناگون
باستانی کشف شده است .در 5000 سال پیش از میلاددر این مکان مردم در قلعه
زندگی می کردند و از4000سال پیش زندگی در شوش به صورت شهری در آمده است.
این منطقه که بین رودهای کرخه و دز قرار دارد پایتخت سیاسی ایلامیها بوده
است. قلعه ایلامیها روی تپه ای در مرکز شهر شوش واقع بوده که فرانسویها روی
آن قلعه جدیدی احداث نموده اند . در کنار آن تپه شاهی قرار دارد که
احتمالا به صورت زیگورات بوده. است و درنزدیکی آن تپه صنعتگران قرار دارد.
آشوربانیپال بین سالهای 465-460 قبل از میلاد شهر شوش را فتح کرد و آنرا
مانند دیگر فتوحات آشوریها با خاک یکسان کرد. داریوش اول هخامنشی آنجا را
بازسازی نمود و کاخ آپادانای خود را در تپه شاهی برپا نمود. خشایارشا نیز
در شوش زندگی می کرده است.در زمان اردشیر اول متاسفانه در اثر آتش سوزی
بزرگی اکثر بناهای شوش از بین رفتند .بقایای این آثار باستانی در قرن بیستم
از زیر خاک بیرون آمدند. قسمت عمده ای از آنها در اثر تسطیح دشت خوزستان
برای اهداف کشاورزی از بین رفته است و جنگ تحمیلی نیز خسارات زیادی به
آثارباستانی وارد کرده است . حفاریهای غیر مجاز ساکنین دشت و حمله باستان
شناسان غربی ، باعث شده است قسمت عمده ای از این آثار از بین برود یا به
موزه هایی همچون لوور برسد.و....
