®آلدو روسی (۱۹۷۷ – ۱۹۳۱)
یکی از بارزترین چهره های مفهوم گرا در معمای ایتالیا بعد از جنگ جهانی دوم
است. از آلدو روسّی ده ها اثر معماری در اروپا، آمریکا و آسیا برجای مانده
و آثار مکتوب وی همچون کتاب «معماری شهر» به تمام زبانهای اروپایی ترجمه
گردیده و در معتبرترین دانشگاه های اروپا و آمریکا تدریس می شود.
با توجه به اینکه فایل مربوطه بصورت پاورپوینت بوده به معرفی آثار میپردازد به معرفی آثارپرداخته وتوضیحات کمی دارد
آلدو روسی ( ۳ می ۱۹۳۱- ۴ سپتامبر ۱۹۹۷ )، یکی از با نفوذ ترین معماران در
طول دوره ۱۹۸۸-۱۹۷۲ است که در سه حوزه مختلف تئوری، ترسیم و معماری شهرتی
جهانی دارد. او پس ازدریافت درجه دکتری در سال ۱۹۵۹ از دانشگاه پلی تکنیک
در میلان، به عنوان دستیار آموزشی با معماران مشهور،
Ludovico Quaroni و Carlo Aymonino کار کرد. آلدو روسی در سال ۱۹۶۵ عضو
هیئت علمی مدرسه معماری در میلان و در دانشگاهی در ونیز شد. وی از سال ۱۹۷۲
تا ۱۹۷۵ در ETH در زوریخ تدریس کرد.
آلدوروسی در سال ۱۹۶۶ کتاب ” معماری شهر” را منتشر کرد که متعاقبا به چندین
زبان ترجمه شد. او فقدان درک شهر در فرایند عمل معماری را مورد انتقاد
قرار داد. آلدوروسی استدلال می کرد که یک شهر باید آگاهانه و با ارزش، به
عنوان چیزیکه در طول زمان شکل گرفته، باشد و معتقد بود مصنوعات شهری که در
برابر تحولات زمان ایستادگی کرده اند ، اهمیتی خاص دارند. او اعتقاد داشت
که خاطرات شهری متعلق به گذشته است و خاطره از دریچه بناهای یادبود حاصل می
شود و بناهای تاریخی ساختار شهر را تعیین می کنند.
آلدوروسی برای بهبود” عناصر ثابت معماری “، نه فقط به عنوان مجموعه ای از
فرمها بلکه به عنوان یک جستجو برای ایجاد خلاقیتی نو(همیشگی) در اشکال
هندسی تلاش کرد. { او} معماری را در این سبک درک کرد، وی معتقد بود که {
معماری}به درک واقعیت زندگی در جهان کمک می کند و همچنین چشم اندازی مشخص
از وقایع انسانی را فراهم می آورد، که معمار از لحاظ تاریخی قادر به پیش
بینی آن نبوده است. ماندگارترین معماری درگفته های آلدو روسی،” توقف کوتاه
رویداد” بوده است. آلدو روسی این ایده ها را در سبک ساخت مدرسه ای در
Fagnano Olona به کار گرفت.
در پروژه ای برای Carlo Felice Theater در Genoa ، وظیفه آلدو روسی بازسازی
کردن آمفی تئاتر بود که در جنگ جهانی دوم تخریب شده بود. او در پروژه اش
بخش سالم نمای قدیمی را باقی گذاشت اما کل مجموعه فضاها و نقشهای جدید را
با آن تطبیق داد. فرمهای معماری نقش برجسته ، اصالتی را در زمان مشابه
منتقل می کنند که بر پیش بودن از زمان و بر یک ظاهر قدرتمند در ساختار شهری
تاکید داشته است. آلدو روسی از جزئیات فنی و تاریخی به نفع حفظ یکپارچگی
سطحها، دوری نموده و به این صورت کیفیت ساختاری را که از دوران باستان
مقاومت کرده، بیان می کند.
برای آلدو روسی، ساختمانهای عمومی اغلب شکل کوچک شده شهر بود. آلدو روسی در
شهر Fagnano Olona مجموعه ای ازعناصر را در اطراف یک محدوده با ارزش مرکزی
و در امتداد عناصر خطی همچون یک خیابان، یک پل، یا یک دیوار با عناصر
بنیادی سازماندهی کرد، آرایشی که برنامه ریزی شهری ایتالیایی را به خاطر می
آورد.
یک مجموعه هتل در Fukuoka ، ژاپن، یک مدرسه معماری برای دانشگاه Miami ،
Florida ، و یک پیروزی در مسابقه ای بزرگ برای موزه تاریخ طبیعی در Berlin
که خبر از موقعیتهایی بهتر برای ارائه ایده های آلدو روسی در معماری شهر می
داد. آلدو روسی اولین{معمار} ایتالیایی بود که در سال ۱۹۹۰ برنده جایزه
معتبرPritzker برای معماری شد.
آلدو روسی یکی از بنیان گذاران نوعقل گرایی با عنوان La Tendenza در نظر
گرفته می شود. تاثیر وی در شکل گیری تفکر معماری اروپا در طول این دوره با
رابرت ونچوری در ایالات متحده امریکا قابل مقایسه است. همراه با ونچوری،
آلدو روسی نیزیکی از نمونه های بارز ارائه شده توسط معمار منتقد Charles
Jencks، در معماری Postmodern محسوب می شود.
از کارهای مهم آلدوروسی می توان به موارد زیر اشاره نمود:منبع
ازآثار آلدو روسی می توان به چندین اثر برجسته نام برد ازجمله
مدرسه ابتدایی فاینانو
تئاتر جهان ونیز
ساختمان مسکونی جنوب فردریک، اشتا در برلین
تئاتر کارنو فلیچه در جنوا
شهرداری جدید شهر بوریگوریکو:
بازسازی ویلای السی درسونا، وربانیا ۱۹۸۹
توسعه گورستان پل ششم در روتزانو ۱۹۸۹
کلیسای جدید در کاشینا بیانکا ۱۹۹۰
بیوگرافی آثار آلدو روسی
