فهرست مطالب
چکیده 1
تاریخچه
ورزش
2
تاریخچه ورزش در
ایران
3
فصل اول : بررسی و شناخت عمومی منطقه
1-1 استان تهران
1 – 1 – 1 موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان تهران 7
1 – 1 -2
جمعیت
9
1 – 1 – 3 اقلیم استان
تهران
9
1 – 2 شهر تهران
1 – 2 – 1 موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی تهران 13
1 – 2 – 2
جمعیت
13
1 – 2 – 3 اقلیم تهران 15
1 – 2 – 4 مشخصات ایستگاههای هواشناسی تهران 16
1 – 2 – 5 دما 17
1 – 2- 6 رطوبت نسبی 23
1 – 2 – 7 بارندگی 25
1 – 2 – 8 ساعات آفتابی 29
1 – 2 – 9 باد 31
1 – 2 – 10 زلزله خیزی 32
1 – 3 منطقه 2 شهرداری
1 – 3 – 1 ویژگیهای منطقه ( وضعیت موجود ) 35
1 – 3 – 2 پیشینه تغییرات محدود و گسترش کالبدی 35
1 – 3 – 3 شاخصهای اجتماعی، اقتصادی ، کالبدی و ... معرف منطقه 35
1 – 3 – 4 تحلیل وضعیت منطقه و مسایل اصلی 35
1 – 3 – 5 شبکه معابر و دسترسی ها 57
1 – 3 – 5 – 1 تعریف شبکه معابر 57
1 – 3 – 5 – 2 استخوان بندی سلسله مراتب شبکه معابر منطقه 57
1 – 3 – 6 آلودگی هوا و آلودگی صوتی 63
1 – 3 – 7 امکانات و فعالیتهای ورزشی منطقه 65
فصل دوم : معیارهای طراحی اقلیمی
2 – 1 معیارها و ضوابط طراحی اقلیمی 72
2 – 2 تابش خورشید 73
2 – 3 انرژی خورشیدی تابیده شده بر سطوح 73
2 – 4 باد 75
2 – 5 تامین شرایط آسایش در فضاهای بسته 76
2 – 6 شکل و جهت ساختمان 77
2 – 7 سایه و نورگیری 77
2 – 8 جداول ماهانی و بیوکلماتیک ساختمانی 78
2 – 9 شرایط آسایش در فضای بیرون 80
2 – 10 عملکرد باد در فضاهای شهری و معیارهای طراحی 81
2 – 10 – 1 واحد های اندازه گیری باد 81
2 – 10 – 2 فشار مکش باد در ساختمان 81
2 – 10 – 3 صفحه باد 82
2 – 10 – 4 سایه باد 82
2– 10 – 5 جریان باد و تغییرات ارتفاعی ساختمان 83
2 – 10 – 6 محیط باد اطراف ساختمان های مرتفع 83
2 – 10 – 7 جریان هوا در اطراف ساختمان 83
2 – 10 – 8 اثر باد بر روی انسان 84
فصل سوم : استانداردها و ضوابط طراحی و برنامه فیزیکی
3 – 1 استانداردها و ضوابط طراحی 86
3 – 1 – 1 ملاحظات محیطی ویژه ورزش 86
3 – 1 –1 - 1 نور 86
3 – 1 –1 – 2 نور طبیعی 86
3 – 1 –1 – 3 سایر ویژگی ها و شرایط استفاده از نور طبیعی 86
3 – 1 –1 – 4 عایق کاری 87
3 – 1 –1 – 5 تهویه مناسب 88
3 – 1 –1 – 6 مقررات ایمنی از حریق 91
3 – 1 –2 ساختمان جانبی استخر 96
3 – 1 –2– 1 طبقه همکف 97
3 – 1 –2– 2 رختکن و کفشداری 97
3 – 1 – 2 – 3 ابعاد و اندازه رختکن و کفشداری 97
3 – 1 – 2 – 4 سرویس های بهداشتی 99
3 – 1 – 2 – 5 دوش ها 99
3 – 1 – 2 – 6 اتاق کار و رختکن اختصاصی منجیان و مربیان 99
3 – 1 – 2 – 7 اتاق احیا ( کمکهای اولیه ) 100
3 – 1 – 2 – 8 سونای خشک 100
3 – 1 – 2 – 9 سونای بخار 101
3 – 1 – 2 – 10 اصول ایمنی در استخر ها 102
3 – 1 – 2 – 11 ویژگی های بوفه ، رستوران ها و استخر ها 103
3 – 1 – 3 استاندارد های سالن های بدنسازی 103
3 – 1 – 4 استانداردهای تنیس روی میز 110
3 – 1 – 5 استانداردهای فضاهای ورزشی 115
فصل چهارم : معرفی و بررسی چند نمونه مجموعه ورزشی 140
فصل پنجم : طرح معماری
5 – 1 محدوده سایت 170
5 – 1 – 1 تصاویر از دسترسی های سایت 171
5 – 1 – 2 تصاویر از ورودی و خروجی های سایت 174
5 – 1 – 3 لکه گذاری سایت 176
5 – 2 کانسپت طرح 177
5 – 3 برنامه فیزیکی 178
5 – 4 فهرست منابع و مواخذ 181
5 – 5نقشه ها و سه بعدی های طرح
چکیده
هر کسی ورزش کرد ورزشکار نبوده است . زیرا در فرهنگ ما ورزشکار را حرمتی
شگرف آمده است . و این واژه دلالت بر آدمی می کند که ورزش کرده یا می‌کند ،
از ورزش شرف گرفته و شریف شده است ، ورزش ما راه به معبد داشته و هاله
قدسی گرفته است و حرمت از نام مولای متقیان گرفته و این غیر از رکود شکنی،
مدال گیری و کرسی نشینی و مانند اینهاست ، ورزشکار را نباید از روی درجات
ورزشی رده بندی کرد . حق اینست که از روی کمالات انسانی درجه بندی کنیم ،
کسی را ورزشکار می نامیم که صفات راستی ، درستی ، شرافتمندی ، عزت نفس ،
بزرگواری را دارد ، واژه ورزشکار ما به یقین و دقیق ، افلاکی است و از آن
دیگران، خاکی است ، تلفیق فرهنگی در درازای زمان روی دو جنبه یاده شده ،
یعنی شرافت و تقدس ،چنان کارگر شده که در ذهن هر یک از مردم این سرزمین
احترام به ورزشکار با شنیدن نام او یا کلمه ورزشکار نوعی تداعی خود بخودی
است ، همینکه می شنوی فلانی ورزشکار است به ذهنت می رسد که جوانمرد،
شرافتمند، بزرگوار، بخشنده، بلند نظر و فروتن و … هم است. حیف است ، دریغ و
افسوس است که بدکاران گرچه ورزش نیز کرده باشند خود را ورزشکار بنامند و
خود را در پناه قداست این واژه پنهان نموده و زشتکاری کنند .
مرام ورزشکاری چیز دیگریست که هیچ وقت قابل توصیف کردن نیست شاید ورزش راهی
برای رسیدن به افتخار باشد ولی ورزشکار شدن که درفرهنگ ماه نهفته است
ماورای دیگر فرهنگهاست ورزشکار یعنی صداقت و مردانگی در تمام زمینه ها ،
یکی از شرط های مهم ورزشکاری آزادگی است ، آزاده باید از قید شهرت رها باشد
، از بندی که دوستی ها و زد وبندها ، به گردنش می افکند ، آزاد باشد .
راه راست ورزشکاری از کوچه عدالت عبور می کند، در این کوچه رسم بزرگ، رسیدن
حق به حقدار است روح ظلم ستیزی ورزشکار ، پهلوان و جوانمرد از همین کوچه
می گذرد و پرورده می شود در مرام ورزشکاری « ظلم سرنگون می شود تا عدل جای
او نشیند » ظلم برای آنکه ضد عدل است مذموم و ستردنی می شود .
از اینجا راه ورزشکار از راه عامه جدا می شود . او از آزادگی صعود کرده به
آزادی خواهی می رود که رسالت اندیشه به دیگران و بشریت و معیارهای انسانیت
از آزادی خواهی و عدالت جوئی متجلی می شود این صفات ، این خلق ها ، این
آیین‌ها، این سیره ها و پندارها بوده که ورزشکاران را آفرین و واژه
ورزشکاری را در ذهن فرهنگی عامه عزیز و شریف ساخته است .
تاریخچه ورزش
اصل ورزش را از یونان دانسته اند که به منظور چابکی بدن و ایجاد قوّت انجام
می یافت و پاروزنی، بوکس، کشتی، شنا، شمشیرزنی، تیراندازی، اسکی و ورزش
هایی چون بیس بال، سافت بال و بسکتبال و انواع فوتبال و چوگان بازی،
والیبال، گلف، انواع تنیس، شنا، پرتاب وزنه و ... جزو ورزش محسوب می شوند.
اولین ملتی که ژیمناستیک را بنیان و آن را نام نهاده اند، یونانیان قدیم می
باشند، که ابتدا اصول ورزش در یونان خیلی خشن و ناصحیح بود و اولین نتیجه
از ورزش را بزرگ نمودن عضلات بدن می دانستند. بعدها ورزش در یونان به شکل
ریسمان بازی جان بازی در آمد و برای آن اهمیت زیادی قایل بودند و عمل
کنندگان آن را آکروبات می نامیدند و این نوع حرکات را آکروباتیک می گفتند.
به محل هایی که در آن جا ورزش می نمودند، ژیمنازیوم گفته می شد، که مهم
ترین آن ها یکی لیسه و دیگری آکادمی نام داشت و چون مردم در آن محل ها لخت
ورزش می کردند، کلمه ژیمناز از کلمه گیمنوس که به معنای لختی است گرفته و
به آن محل ها نام نهادند و بعداً به عموم ورزش های بدنی نیز ژیمناستیک نام
گذاشته شد.
مورخ مشهور، ویل دورانت می نویسد: آن (مدینه فاضله بچه ها) فنون خانه داری
را به دختران و فنون شکار و جنگ را به پسران می آموختند و به پسران آموزش
می دادند که چگونه شکار کنند و ماهی بگیرند و شنا کنند و همچنین شخم زدن
کشت زارها، دام گستری، دامپروری و نشانه روی با تیر و نیزه را می آموختند،
تا در جمع مخاطرات زندگی توان محافظت و حراست از خویش را دارا باشند.
اما اگر بیش تر در مساله دقت کنیم، در خواهیم یافت تعلیم و تربیت در حقیقت
با پیدایش و سکنا گزیدن بشر در روی زمین آغاز شده است. خاک و سنگ و کوه و
تپه و دریا و جنگل و جویبار و دیگر مظاهر طبیعت و نیز خود زندگی و نیازهای
آن، نخستین کتاب های درسی نوع بشر بوده اند.
از قدیم ترین روزگاران و حتی پیش از پیدایش خط،نیاز به تامین خوراک و پوشاک
از راه شکار حیوانات و احتیاج به کسب توانایی برای مقابله با خطرهای طبیعی
و دشمنان گوناگون، جوامع کهن بشری را واداشته بود که به امر تربیت بدنی،
به عنوان یکی از مهم ترین امور زندگی توجه نمایند و این حقیقت را دریابند
که قدرت، استقامت، مهارت و سرعت را که در زندگی انسان ها از اهمیتی
برخوردار است، می توان با بهره گیری از تمرین ها و فعالیت های جسمانی تا حد
قابل ملاحظه ای تقویت کرد.
وقتی دولت ها و حکومت ها تشکیل و تاسیس شدند، رهبران آن ها متوجه شدند که
برای حفظ یا گسترش مرزهای خود، نیازمند بازوان توانایی هستند که در جنگ ها
بتوانند پیروزی را برای آن ها به ارمغان آورند؛ ویل دورانت در این باره می
نویسد:
از ضروریات دولت ها و تاکید بر روی حفظ نیروی جسمانی، پیروزمندی در جنگ
هایی بوده است که متکی بر قدرت بدنی و نیرومندی جسمانی بوده است، و
نیرومندی و مهارت بدنی، حاصل نخواهد شد، مگر در ورزش هایی که در بازی های
المپیک مقرر گردیده است
• در توجه انسان به تربیت جسم و توانمندی، عوامل زیر نقش اساس داشته است:...
